IJhorst - Wijker Kunst zal zeker geen spijt hebben van het besluit om dit jaar geen Kerstconcert te organiseren, maar het publiek de gelegenheid te geven voor het meezingen van meerdere, met name klassieke kerstliederen tijdens de kerst(samen)zang. Het werd wel een concert met een maar, want de toekomst is onzeker.
Zaterdagavond 21 december meldden de eerste bezoekers zich reeds drie kwartier voor aanvang bij de ingang om verzekerd te zijn van een plaats in de sfeervolle kerk in IJhorst. Toen voorzitter Betty Feenstra haar welkomstwoord uitsprak, kon ze dat dan ook doen ten overstaan van een volledig bezette kerk. Naast de bezoekers waren haar woorden ook gericht tot Apollo, dat zowel met koper- als met houtblazers medewerking verleende aan deze opmaat tot het kerstfeest. De altijd enthousiaste dirigent Mannes Hofsink wist, samen met pianiste Corien Baan, zowel publiek, zangers als muzikanten in de juiste kerststemming te brengen. Het is bijzonder hoe hij als beroepsmusicus, ook als er soms een onverwacht toontje te horen is, zijn enthousiasme en blijdschap kan en wil overbrengen op onder andere de zangers van Wijker Kunst.
Het programma telde zo’n 18 onderdelen, waarbij het gemengd koor met de klanken van meerdere populaire kerstnummers de waardering van het publiek in ontvangst mocht nemen. Te denken valt hierbij bijvoorbeeld aan ”Unto us is born a Son”, “Tollite Hostias” uit Oratorio de Noël en “O holy night”. Ook het vrouwenkoor mocht applaus in ontvangst nemen voor het uitstekend vertolken van onder andere “Brightest and best” en “the Lamb”. Bij het inzien van het programma bleek dat de rol van het mannenkoor op zich, anders dan natuurlijk bij de gemengde nummers, bescheiden was.
Na het muzikale intermezzo van Apollo zong het mannenkoor het prachtige en door het publiek gewaardeerde kerstnummer “Leise rieselt der Schnee”. Voorafgaande aan hun volgende nummer stond in het programma vermeld: Kort verhaal door Jan Steenbergen. Zijn verhaal begon met het verwijzen naar het openingslied “Joy to the world” en het later gezongen “jubelend van vreugde” waarop immers mede het kerstfeest is gestoeld. “En toch”, ging hij verder, “moeten we ons geen grote zorgen maken dat we er nog steeds niet in slagen om aan de gezongen “vrede op aarde” vorm te geven?”
Mannenkoorlid Steenbergen gebruikte deze inleiding om tot de eigenlijke reden van zijn verhaal te komen. Onlangs heeft het bestuur van Wijker Kunst aan de leden voorgesteld, dat gezien het (te) sterk terug lopende aantal leden, het mannenkoor zeer kwetsbaar is geworden en het daarom onverantwoord is om zelfstandig verder te gaan. Na 80 jaar Mannenkoor een moeilijk, maar absoluut verstandig voorstel, aldus spreker. In de komende maanden zal de discussie gevoerd worden hoe Wijker Kunst verder gestalte kan blijven geven aan het aloude gezegde “Zingende mensen gelukkige mensen”. Het mannenkoor, inmiddels door Steenbergen de zingende mannen van Wijker Kunst genoemd, zong ter (voorlopige ?) afsluiting het nummer Tibie Paiom, een lied waarmee heel vaak de wekelijkse repetitie werd afgesloten.
Hierna werd het vreugdevolle programma voortgezet door het gemengd koor met het prachtige nummer “Angel Band”. Nadat de voorzitter de verdiende attenties had uitgereikt en iedereen de beste wensen had meegegeven werd de avond afgesloten met het uiteraard door Apollo begeleidde en door koor en publiek met volle overgave gezongen “Stille Nacht “