Afscheid in Coronatijd

Advertorial - Zoals we allemaal weten, leven we momenteel in een bijzondere en bizarre tijd. Wat voorheen heel normaal was is nu heel bijzonder. Afscheid nemen van een dierbare doen we nu op een andere manier. Ook wanneer iemand niet aan Corona komt te overlijden, zijn er allerlei restricties.

Wanneer iemand in een verzorgingshuis verblijft of in een aanleunwoning woont, kan het zijn dat de overledene zo snel mogelijk overgebracht moet worden naar een andere opbaarruimte, buiten het tehuis. Soms zijn de opbaarkamers allemaal vol en moet er gezocht worden naar een alternatief. Men kan iemand dan in de centrale koeling plaatsen van een uitvaartcentrum, of men kan besluiten voor een thuisopbaring. Dit kan bijvoorbeeld bij één van de kinderen thuis. Heel vroeger woonden de ouders vaak bij de kinderen in en na het overlijden was het vrij normaal dat ze tot de uitvaart daar ook opgebaard werden. De senioren onder ons zullen zich dit misschien nog wel herinneren.

Sommige uitvaartverzorgers treffen de voorbereidingen voor een uitvaart via de telefoon of beeldbellen. Dit wordt voorgeschreven door de organisatie waar zij voor werken. Als zelfstandig en onafhankelijk uitvaartverzorger ga ik gewoon naar de mensen toe. Natuurlijk vraag ik van tevoren of er ook mensen met gezondheidsklachten zijn, en houden we de anderhalve meter afstand in acht tijdens het gesprek.

Condoleancebijeenkomsten zijn momenteel niet mogelijk. Het is niet gewenst dat meerdere mensen tegelijk op één plaats verblijven. Dit i.v.m. groepsvorming. Wel kan er bezoek plaatsvinden met een paar mensen tegelijk en mensen uit één huishouden mogen ook gezamenlijk op bezoek komen. Een condoleanceregister mag niet gebruikt worden. Dit i.v.m. het besmettingsgevaar.

Op de afscheidsbijeenkomst mogen maximaal 30 personen aanwezig zijn. Dit aantal is inclusief de voorganger, uitvaartverzorger, organist en medewerkers uitvaartcentrum. Dus hoe meer mensen er betrokken zijn bij de organisatie van de uitvaart, des te minder gasten er uitgenodigd kunnen worden. De Veiligheidsregio Drenthe heeft erehagen verboden. Dit leidt in de praktijk vaak alsnog tot groepsvorming en daarmee mogelijke besmettingen.

Onlangs heb ik een aantal verschillende uitvaarten mogen begeleiden.

Zo hebben we voor een meneer die veel familie, vrienden en kennissen had een “drive-through” condoleance georganiseerd. De familie wilde toch graag iedereen de gelegenheid geven om afscheid te nemen van hun vader. Mensen konden met hun auto, motor of fiets langs de baar en de familie rijden. Hierna is meneer onder begeleiding van een escorte van zijn vrienden van de Vereniging Klassieke Motoren naar het crematorium gebracht.

Voor een andere meneer hebben we op een kleine locatie een aantal avonden rouwbezoek georganiseerd en daarna is hij zonder plechtigheid gecremeerd.

Bij nog weer een andere uitvaart hebben we gevraagd of mensen een bloem wilden meenemen met een kaartje er aan met hun condoleance voor de familie. Handen schudden is immers verboden.

Het vergt momenteel veel creativiteit om een mooi afscheid te realiseren, waar de nabestaanden een goed gevoel aan overhouden.

Wat ik wel merk is, dat er tijdens de kleine intieme bijeenkomsten, veel meer emoties loskomen dan normaal. Vaak zijn partner, kinderen, kleinkinderen en enkele familieleden of goede vrienden aanwezig. Doordat het intiem is, is er blijkbaar meer ruimte voor emotie. Dat maakt deze manier van afscheid nemen ook wel weer heel bijzonder. Wanneer er 100 of meer mensen in de zaal achter de familie zitten, probeert men zich misschien wel flink te houden en worden emoties weggeslikt.

Heeft u naar aanleiding van dit artikel nog vragen of wilt u informatie, dan kunt u contact opnemen met Anjet van Kapel-Pekel van AKP Uitvaartzorg in Zuidwolde, tel. 06-55933418 of [email protected]

www.akp-uitvaartzorg.nl