Harry Kloeze (ZZVV) hangt voetbalschoenen na 50 jaar aan de wilgen

Zuidwolde – Harry Kloeze uit Zuidwolde zwaaide afgelopen weekend zijn sportcarrière bij ZZVV af en hangt na liefst 50 seizoenen zijn voetbalschoenen aan de wilgen. Kloeze dacht zijn laatste wedstrijd te spelen, die tegen Noordscheschut 6 gepland stond, maar het liep verassend anders. Van tevoren was er een plan gesmeed en hielden zijn gezin en voetbalvrienden de afgelopen weken de kaken stijf op elkaar.
Met Noordscheschut was in goed overleg afgesproken dat de wedstrijd ‘gespeeld’ was, er werden speciale shirts ontworpen, de oude kampioensbeker werd opgelapt en een speciaal team ‘Harry’s legends’ werd samengesteld. Het was zaterdag vooral een gezellig weerzien met veel oude bekenden, maar vooral een onvergetelijke laatste speeldag voor en van Kloeze met zijn kleindochters als de pupillen van de week. Het toegestroomde publiek was getuige van zijn laatste speelmomenten bij de ‘Geel Zwarten’ en werd met luid applaus afgesloten. En Kloeze, die bij aankomst werkelijk geen vermoeden had, genoot er zichtbaar van.

D’as jammer mien jochie

‘Ie bint allemoale gek met mekoar’, was zijn eerste reactie nadat Kloeze in het clubhuis van ZZVV feestelijk werd onthaald. Na een korte toespraak, een heerlijke lunch en het uitreiken van de speciale shirts liepen de heren richting speelveld voor een memorabele partij.

Harry begon op jonge leeftijd in 1971 met voetballen. ‘Mijn trainer was Roelof Bork. Als je goed je best had gedaan op de trainingen, dan kreeg je een kaartje mee. Daar stond op waar je die zaterdag opgesteld stond.’ Voor zijn voetbaltenue meldde Kloeze zich bij Van Genne Schoenen en Sport, die destijds de sporttenues leverde. ‘Ik kwam binnen en vertelde Ernst van Genne dat ik op voetbal ging’, vertelt Kloeze. Waarop Van Genne reageerde: Dat is mooi jongen’. En reikte tegelijkertijd een rood shirt en dito sokken aan. Kloeze: ‘Toen ik zei dat ik geel moest hebben mompelde hij iets van ‘da’s jammer mien jochie’, maar ik kreeg het wel mee!’

Kloeze bewaart mooie en bijzondere herinneringen aan vroegere tijden. Het zijn vooral de kampioenschappen, de vele voetbalpartijen, de (hutspot)toernooien en feestavonden die Kloeze het meeste bij blijven. ‘Toen ik bij de C-junioren voetbalde, werden wij ongeslagen kampioen. Zelfs keeper Appe Bouwman scoorde! Alleen Klaas Bolhuis op linksback en ik op rechtsback scoorden niet, omdat we van trainer Roelof niet over de middellijn mochten komen.’

Leuke herinnering

De groepsfoto tijdens zijn periode bij de A-junioren is wat Kloeze betreft ook een leuke herinnering. ‘We werden als eerste elftal gesponsord door middel van trainingspakken van Schoemaker en Buning. Het was winterstop en er lag sneeuw. Een teamfoto met nieuwe trainingspakken in de sneeuw! Haha!’

Deelname aan toernooien en uitwedstrijden hadden volgens Kloeze veel weg van een schoolreisje. ‘De toernooien met de BPZP, met leider Anjo en zijn vrouw Aafke. Zákken vol met belegde kadetten gingen mee! Ook de uitwedstrijden waren elke keer een feest. We bleven vaak nog langer in de kantine zitten als de tegenstander! In Bruchterveld, waar Bertha de uitbater was, had zelfs een teamfoto van ons achter de bar hangen! Het eerste toernooi bij FDS was ook mooi. Het toernooi begon om half tien ’s morgens en kwamen pas om elf uur ’s avonds thuis!’ 

Met het vierde elftal heeft Kloeze twee jaar achter elkaar het kampioenschap binnengehaald en volgden de traditionele rit op de platte kar door het dorp. Op een bepaald punt vond Kloeze zich naar eigen zeggen te goed voor het vierde elftal en stapte over naar het derde. ‘Dat had ik achteraf niet moeten doen. De eerste wedstrijd na de winterstop scheurden mijn enkelbanden af.’

Skik

Naast voetballer is Kloeze ook een aantal jaren actief geweest als jeugdleider en -trainer bij D2 en later bij C2. Het mooie daaraan is dat ik dan weer jaren later met dezelfde jongens samen heb gevoetbald, zoals Rob de Vries, Fin Foks, Danny Kloeze en nog een paar meer.’ Het teamgevoel, de sociale contacten, de voetbalfeesten en -uitjes hebben er mede voor gezorgd dat Kloeze het lang heeft weten vol te houden. ‘En niet te vergeten de derde helft, Veerde on tour, slap lullen in de kantine met een lekker koud pilsie en natuurlijk de skik in het spelletje.’

Het fysieke om die skik vast te houden heeft Kloeze wel aan het denken gezet, want hoe lang zou hij hier nog mee door kunnen gaan. De tegenstanders worden steeds jonger. Ik kan ze wel bijhouden, maar inhalen? Ho maar! En het gevoel dat je de zwakste schakel wordt in het team speelde ook wel mee. Van 1971 tot en met 2021 is 50 jaar. Dat vond ik wel een mooi moment om te stoppen. Wat mij trouwens ook tegen begon te staan is dat je als leider bijna de hele week bezig bent om 11 man op de been te krijgen, terwijl je 18 man op papier hebt. Maar gelukkig kon ik altijd terugvallen op onder andere Bart Huiskes, Emiel Sieders, Mark Hummel, Martijn Reinink en Geert Bouwers.’

Door de vele afgelastingen vanwege het Coronavirus, stelde Kloeze het afscheid echter nog even uit en plakte er nog maar een seizoen bij aan. Hoe de zaterdagen er nu uit gaan zien weet Kloeze wel. ‘Ik denk dat ik nu vaker op de motor wegga, thuis wat klussen ga afwerken en ik kom nog wel naar het sportpark om naar een voetbalwedstrijd te kijken. En misschien ga ik wel wat vaker achter de bar staan.’ Kloeze blijft daarmee de betrokkenheid bij ZZVV wel houden. ‘En ik denk dat ik wel wil blijven trainen en misschien word ik nog wel weer leider of vlagger bij een elftal. Ik wil iedereen bij ZZVV bedanken voor de afgelopen 50 jaar en dat ik al die jaren in het gele shirt heb mogen voetballen. Ook iedereen bedankt voor de geweldige laatste wedstrijddag. Wat een bulte volk! Dit vergeet ik nooit weer!’ 

 

Foto’s (ZZVV) :

Groepsfoto : Op de voorgrond Harry Kloeze met zijn kleindochters. Op de achtergrond oude bekenden van Harry, vooral oud-spelers, en mensen die veel voor Harry tijdens zijn periode bij ZZVV betekend hebben.

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen