Koekange – Op 11-jarige leeftijd maakte Fien Strijker uit Koekange zich het bridgespel al meester. Met haar oma en vader speelde ze aan de keukentafel, de eerste keer dat ze een drieschoppencontract haalde, staat haar nog steeds helder voor de geest. Als het coronavirus het toestaat, is ze begin augustus actief op het wereldkampioenschap bridge voor viertallen. De 30-jarige Fien Strijker was al vroeg gek van kaartspelletjes. „Op mijn zevende kon ik al klaverjassen. Oma was vrij goed in bridgen en toen zij het mijn vader leerde, stond ik er met mijn neus bovenop.”
Bridgen is een echte denksport, eentje waar Nederland door de jaren heen heel wat wereldkampioenen heeft afgeleverd. Dat het een stempel van een ouderensport heeft, is volgens Fien niet terecht. Tenminste, niet in het westen van het land. „Met name in Drenthe doen veel ouderen aan bridge. Toen ik in 2007 als aspirant aan het NK mee mocht doen, kon ik geen bridgepartner van mijn eigen leeftijd uit de buurt vinden. Ik ben toen aan een jongen uit Leiderdorp gekoppeld, Thomas Westerhout. We hebben ’s morgens de systemen doorgesproken en waren aan het eind van de dag Nederlands kampioen”, lacht Fien.
Facetten
De toenmalige inwoonster van Ruinen volgde trainingen in Utrecht en Amsterdam, maar toen ze 17, 18 jaar was, kwamen ook andere facetten van het leven langs die leuk waren, zoals uitgaan. De laatste jaren is ze weer wat fanatieker bezig met bridge, in Groningen heeft ze zich aangesloten bij de voormalige studentenbridgevereniging APIH en speelt ze inmiddels competitie. Het leuke van bridgen? „Het is een denksport waar wiskunde en kansberekening een rol spelen.”
Het niveau van Fien Strijker verbetert naarmate ze meer speelt en traint, ook nu in coronatijd via het internet. „Ik heb in de beginjaren veel wedstrijden gespeeld bij de lokale clubs, in Ruinen, Dwingeloo, Zuidwolde en Staphorst. Hartstikke leuk hoor, maar ik kwam niet veel verder. Vorig jaar ontmoette ik tijdens een toernooi in Assen mijn huidige bridgepartner, Jelle Rienstra. Hij speelt eerste divisie en ik nog tweede. Ik speel nu wekelijks met hem. Vorig jaar waren we in Staphorst na drie rondes al beroemd en berucht, we werden als cracks gezien. Het is belangrijk om een vaste partner te hebben en op die kleinere wedstrijden kun je dan systemen oefenen. Zo raak je bovendien op elkaar ingespeeld.”
Fris en fruitig
De deelname aan het WK werd veiliggesteld na het spelen van voorrondes, als het allemaal doorgaat reist Fien met vijf anderen af als Nederlands team in de categorie tot en met 30 jaar. „We hebben zes personen van APIH opgegeven, dat zijn drie paren omdat je elke dag van ’s morgens vroeg tot laat in de middag wedstrijden hebt en toch ook een beetje fris en fruitig moet zijn in de bovenkamer.”
In deze tijd dat iedereen zo’n beetje aan huis gekluisterd is, kunnen bridgers heel goed blijven trainen. Er wordt ook fanatiek gestreden om digitale eer. „Mensen vanuit de hele wereld zitten op Bridge Base Online en daar wordt van alles georganiseerd. Met APIH komen we nu natuurlijk niet bij elkaar, maar we spelen iedere woensdag een toernooi.
Cursussen
De inwoonster van Koekange verheugt zich op het WK, maar weet dat de gezondheid van de mensheid voor alles gaat. En als het dan allemaal gaat lukken vanaf 31 juli in Noord-Italië, dan is Fien Strijker er zeker klaar voor. Daarnaast hoopt ze meer mensen in de regio warm te laten lopen voor deze denksport. „Ik geef cursussen in de buurt en bridge is best populair, alleen niet bij de jeugd. Ja, zelfs klaverjassen niet eens, dat krijgen ze allemaal ook niet meer mee. Die cursussen zijn ook voor 40-plussers enorm leuk. Er zijn spelers die vastzitten in de B-lijn en graag eens de stap naar A willen maken. Met mijn bridgelessen op maat is dat mogelijk.”
Fien heeft vorig jaar zelf enorm veel bijgeleerd en kan het bridgen mooi combineren met haar werk aan het Hondsrug College in Emmen, waar ze biologie geeft. Ze studeert er nog bij om een extra graad te halen in biologie en heeft voor de momenten dat het nodig is, altijd een paard in de stal staan. „Dat is heerlijk, dan kan ik mijn hoofd even helemaal leeg maken. Ik train ook paarden in de bak. Ja, ik vind het vervelend om alleen maar thuis te zitten, ik wil altijd wat te doen hebben.”
