Deel 13 van “Ingewikkeld” door Sietske van Niekerk

Foto: MJ Jonkers

Ama loopt naar de stal van Fador. Tot haar verrassing staat die al gezadeld voor haar klaar.

“Verrassing”, roept Madelief die voor de verandering eens wel door Jojanneke naar de stal gebracht is. “Ik was van plan om in de bak te gaan rijden, maar toen ik van Sietske hoorde dat jullie naar buiten gaan, heb ik gevraagd of ik mee mocht en dat vond ze goed. Dat vind jij toch ook?’, vraagt ze hoopvol.

“Natuurlijk”, antwoordt Ama. “En nu je me al het werk uit handen hebt genomen, kan ik al helemaal niet meer weigeren.”

Even later rijden ze door het bos. Madelief geniet zichtbaar. “Eigenlijk had ik les vanmiddag, maar er viel een uur uit en toen ben ik gewoon naar huis gegaan. Oh, dit is echt wel leuker dan op school zitten.” Sietske grinnikt. “Eigenlijk moest ik Fieke les geven, maar als ik ergens geen zin in had. Gelukkig belde ze zelf af. Ze was niet lekker of zo. Die belt zó vaak af.  Volgens mij is ze een beetje bang voor haar eigen paard. Elke keer is er een ander smoesje. Hoofdpijn, buikpijn, ongesteld…” Ama kan het niet helpen, het gaat over haar eigen vriendin, maar toch zit ze hardop mee te lachen.

”Wie het eerst bij de put is”, gilt Madelief. En ze stuift weg met Aafke. Sietske en Ama galopperen zo hard ze kunnen achter haar aan. De wind suist in Ama’s oren en ze  geniet met volle teugen.

Madelief staat al grijnzend naast de oude waterput met haar paard. “Nou, nou, dames, bejaardentempo hoor.”

“Een beetje voorzichtig met de aanstaande moeder he”, zegt Sietske hijgend. Madelief blijft eerst nog gewoon grijnzen, maar dan wordt haar gezicht heel serieus. “Maar”, stottert ze. “Wie van jullie?” Sietske straalt. “Ik!”

Madelief kan het bijna niet geloven, “Wauw Sietske, wat gaaf! Mag ik oppassen straks? Ik ben gek op baby’s.”  Sietske en Madelief stappen voor Ama over het bospad met hun paarden en Ama rijdt er achter aan en luistert hoe Madelief Sietske helemaal uithoort over babykamers, flessenvoeding en oppasuurtjes. Grappig hoe zo’n meisje zich helemaal niet druk maakt over wie de vader zou zijn.

In de verte kruist een breed pad hun smalle slingerpaadje en ze zien een grote schimmel hard voorbij galopperen met een grote, slanke gestalte op zijn rug. “Alexander”, flitst het door Ama’s hoofd en of ze wil of niet, haar hart slaat net zo op hol als Fador met het losse zadel gisteren. “Woeeeeeehh”, gilt Madelief. “Daar ging Alexander zag je dat? “ Ze is helemaal door het dolle heen sinds het babynieuws van Sietske. Sietske tikt Ama met haar zweepje op haar cap. “Een echte prins op het witte paard, vind je niet”, knipoogt ze.

Ama zwijgt. Als Alexander van Zonne bij de boerderij zijn paarden traint, zou ze daar wel uren naar kunnen kijken,  maar ze doet het niet. Ze meent wel eens iets van toenadering tussen Alexander en Koen Enkeldijk te hebben bespeurd en meer informatie had ze niet nodig. Alexander trekt zich immers van geen enkele vrouw of meisje  iets aan. Dan zal hij zijn interesse wel ergens anders hebben liggen, had ze met spijt geconcludeerd.  Jammer want hij was knap, aardig en je  kon ontzettend gezellig met hem praten als hij op dreef was.

“Kom op Ama, beken het maar, je vindt hem leuk, of niet soms”, probeert Sietske nog eens.

“Tja, hij is leuk”, bekent Ama. “Maar ik vraag me af of hij wel op vrouwen valt. Volgens mij heeft hij nog nooit een vriendin gehad. En hij kon altijd wel heel goed met Koen overweg. En dat Koen niet van de vrouwen was, dat wist iedereen, al is hij nooit officieel uit de kast gekomen.”

“Ik weet het niet hoor”, zegt Sietske. “Bij Koen lag het er inderdaad wel heel erg dik bovenop. Dat voelde je gewoon. Maar Alexander? Ik kan me absoluut niet voorstellen dat die op mannen valt.”

Als ze besluiten om te keren, wordt het al schemerig en een beetje mistig. Rustig stappen ze door het vochtige, stille bos en over het pad tussen de mistige weilanden door terug. Bij de boerderij is ieder druk met de verzorging van haar paard en daarna willen Sietske en Madelief de kantine nog even in, maar Ama moet nog werken vindt ze zelf en zij loopt naar haar auto. Maar wat hoort ze daar? Een zacht gepiep achter de trailer van Phileine en Ed?

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen