Op zich heb ik het niet zo op met veranderingen…
Maar ik weet ook wel dat als er nooit iets veranderd in je leven, het maar een saaie boel wordt. Maar teveel verandering is ook niet alles maar wat is te veel??!!
Zo ben ik vorig jaar in één jaar tijd twee keer verhuisd (waarvan ik één keer ook van woonplaats verwisseld dus alle vertrouwde achter mij gelaten), had ik een leuk baantje bij de post en ook weer opgezegd, en weer een nieuw baantje. Daarbij ben ik in januari dit jaar begonnen met te werken aan een nieuw lichaam.
Ik moet eerlijk bekennen dat alles met vallen en opstaan gaat. Eigenlijk kom ik er meer en meer achter dat ik niet zo zeer moeite heb met veranderingen maar meer moeite heb met loslaten.
Loslaten van wat je hebt. Loslaten van het vertrouwde. En gek genoeg ook loslaten van de kilo’s heb ik soms moeite mee.
De ene week gaat het prima met de kilo’s en de volgende week is het moeilijk om afscheid te nemen. Vallen en opstaan dus.
Zo ben ik de afgelopen week slechts een halve kilo afgevallen en dat valt mij heel vies tegen. Gelukkig had ik dit wel aan zien komen omdat ik ook thuis regelmatig op de weegschaal spring. Waar het aan ligt weet ik niet precies want ik doe niks anders dan anders. Nou ja misschien beweeg ik iets minder (kinderen hebben voorjaarsvakantie)…. hoewel ik wel drie keer heb gesport en ‘s avonds ook nog wel een keer op de hometrainer ben gestapt. Jammer,maar volgende week weer een nieuwe kans.
Wat ik ook moet loslaten is mijn (nieuwe) baantje. Want vandaag hebben we (werkgeefster en ik) in goed overleg besloten dat ik het daar deze maand nog afmaak en dat het dan klaar is!
Dus weer volop veranderingen en vooral uitdagingen!!
Lieve los-laat groeten,
José
PS: mijn officiële tussentijdse cijfers zijn inmiddels bekend!
Ik ben 6,5 kilo afgevallen en ruim 3% in vetpercentage geslonken!
“Niet hard gaan is ook gaan!”
