Hoogeveen – Toen Merel Baks (32) in aanraking kwam met de psychogeriatrie, was ze verkocht: ‘dit is wat ik wil’. Na vier jaar werken op de revalidatieafdeling in De Horst in Emmen, onderdeel van Treant, maakte ze de overstap naar de psychogeriatrie in Het Ellertsveld in Schoonoord. ‘Het allermooiste aan mijn werk is dat je mensen door en door leert kennen. Ik weet precies hoe ik bewoners met dementie een mooie dag kan bezorgen en dat geeft mij veel voldoening.’
Het opbouwen van een goede en persoonlijke band met bewoners gaf voor Merel de doorslag. ‘Op de revalidatieafdeling verpleeg je mensen tijdelijk, want ze gaan uiteindelijk weer naar huis. Op de psychogeriatrie (pg) is dat heel anders. Hier wonen mensen met dementie in een huiselijke omgeving en ben je eigenlijk een grote familie. Hen persoonlijke aandacht kunnen en mogen geven is het mooiste dat er is.’
Lachen als medicijn
Lachen op het werk vindt Merel erg belangrijk. ‘Zowel voor de werksfeer als voor de gezondheid van bewoners is een goede en ontspannen sfeer van belang. Door te lachen vergeten bewoners hun zorgen en angsten even. Ze voelen zich op hun gemak en door een glimlach krijg je makkelijker contact met elkaar. Ik maak bewoners vaak aan het lachen door hard (en vals) te zingen of hen een beetje te plagen: dan doe ik bijvoorbeeld net alsof ik iemands toetje steel. Voor elk moment heb ik een gepast grapje om de spanning te doorbreken. Samen lachen met bewoners en collega’s maakt mijn werk ontzettend leuk.’
In huiskamer De Meent in Het Ellertsveld is het altijd gezellig, maar structuur voert de boventoon. ‘Rust, regelmaat en reinheid is voor mensen van groot belang. Op vaste tijden eten zorgt voor structuur en dat geeft rust.’ In de vernieuwde huiskamer kan ook samen gekookt worden. ‘Koken zorgt voor herkenbaarheid: de geur van gebakken vlees, het geluid van de mixer of samen even in de pannen roeren. Bewoners mogen helpen koken, maar niks moet.’ Tussendoor bepalen bewoners zelf wat ze willen doen. ‘Soms doen we iets in groepsverband, soms individueel of ze nemen even rust. Ik vind het leuk om een spelletje te doen of lekker met een bewoonster te tutten: nagels lakken, make-up doen. Dat maakt ze echt blij en daar doe ik het voor.’
Geluk
Merel ervaart veel (werk)geluk in Het Ellertsveld: ‘Het is een fijne afdeling, de band met bewoners is goed en elke dag is anders. En als ik vrolijk ben, heeft dat ook effect op het welzijn van bewoners. Zij zijn heel gevoelig voor sfeer en voelen het dan ook direct aan als iemand niet lekker in zijn/haar vel zit. Een glimlach en persoonlijke aandacht werkt dan vaak geruststellend. Als een van de bewoners ondanks zijn dementie me herkent als ik terugkom van vakantie en tegen me zegt “Moi, fijn daj d’r weer bint”, weet ik weer dat ik hier helemaal op mijn plek ben.’
Foto: Treant
