Geen infuus meer in het ziekenhuis, maar injecties thuis voor maagdarmpatiënten

Hoogeveen - Patiënten met maagdarmproblemen, zoals de ziekte van Crohn of Colitis Ulcerosa, hoeven niet meer naar het ziekenhuis van Treant te komen voor een infuusbehandeling. Zij kunnen zelf thuis een injectie zetten. Het gaat hierbij om het medicijn infliximab.

‘Een infuusbehandeling duurt gemiddeld één tot twee uur, met daarna een observatietijd,’ vertelt verpleegkundige Sandra Hegeman. ‘Patiënten waren iedere vier tot acht weken een dagdeel in het ziekenhuis. Dat heeft natuurlijk een enorme impact op iemands leven.’ Een keer in de twee weken zetten patiënten nu dus injecties zelf, thuis. ‘Vanuit het ziekenhuis geven we vooraf duidelijke prikinstructies.’

‘Als patiënt heb ik zelf de regie’

Tanja de Blecourt kreeg acht jaar geleden te horen dat ze de ziekte van Crohn heeft. ‘Ik kreeg elke zes weken een infuusbehandeling. Rondom die infuusbehandelingen had ik altijd een dip in mijn gezondheid. Ik kreeg dan een opvlamming van mijn klachten. Met de injecties is dit nu een stuk stabieler.’

De impact op haar leven is een stuk kleiner, merkt De Blecourt. ‘Na een infuusbehandeling voelde ik me altijd grieperig, niet fit. Na de injectie heb ik daar veel minder last van.’ Ook in haar werk- en privéleven merkt ze het verschil. ‘Als patiënt heb ik zelf de regie. Alles is makkelijker te plannen, zoals vakanties. De injecties kan ik gewoon meenemen in een koeltasje.’

Vorige maand begon De Blecourt met de injecties. ‘Het is net als een insulinepen, heel makkelijk. Je zet de pen op je been of buik. Iedereen kan dit doen’, legt ze uit.

Werking medicijn is hetzelfde

Ook Bram van den Born, apotheker bij Treant, ziet veel voordelen. ‘Als ziekenhuisapotheek kijken we continu hoe geneesmiddelen het beste ingezet kunnen worden. Deze overgang van infuus naar injectie is een mooi voorbeeld van hoe we met z’n allen de zorg ook de komende jaren kunnen blijven verlenen. Daarnaast vinden we het ook heel belangrijk duurzamer te worden. Het scheelt veel gereis en bij de bereiding van een infuus wordt veel afval gemaakt, wat nu dus niet meer nodig is.’

Het geneesmiddel in de injectie is hetzelfde als in het infuus: infliximab. ‘De werking van het geneesmiddel is dus ook hetzelfde, alleen de manier van toedienen is anders. Bij een infuus komt het medicijn direct in het bloed terecht, terwijl bij de onderhuidse injectie de vloeistof geleidelijk wordt opgenomen in het bloed. Daarnaast geef je bij de onderhuidse injecties een kleinere hoeveelheid geneesmiddel en moet je het vaker toedienen: elke twee weken in plaats van elke vier tot acht weken. Hierdoor is de hoeveelheid geneesmiddel in je lichaam door de tijd meer gelijk. Dat is gunstig voor het behandelen van de ziekte. De werking van de injecties is dus even goed, en mogelijk zelfs beter, dan het infuus.’