Expositie in de boomgaard en tuin van Museum De Wemme
Zuidwolde - Beeldend Collectief Drenthe (BCD) bestaat uit ruim twintig kunstenaars, die in Zuidwest-Drenthe werken en wonen. In de boomgaard en in vitrines in de koffiekamer van Museum De Wemme in Zuidwolde exposeren acht leden van BCD. De kunstwerken zijn vrij te bezoeken tijdens openingstijden van het museum.
Er is werk te zien van Peter Bes uit Hoogersmilde, Antoinette Cremers uit Ruinen, Elly Hofstede Honig uit Kerkenveld, Mooniq Priem uit Dwingeloo, Lia van Rhijn uit Zuidwolde, Sejo Slingenberg uit Hoogevene, Martha Veldthuis uit Ruinerwold en Zjkln uit Kerkenveld.
Peter Bes maakt zijn kunstwerken voornamelijk van steen en glas. Sinds kort is daar ook hout en metaal als materiaal bijgekomen. Zijn inspiratie haalt hij uit het materiaal. Het glas met zijn transparantie en zijn hardheid daagt hem uit om het naar zijn eigen idee te vormen. Bij steen is vooral het uit het steen laten ontstaan van het beeld zijn basisgedachte. Hij wil dat zijn beelden eigenlijk niets voorstellen, maar wel emotie uitstralen en/of oproepen. Peter heeft een beeld in een van de vitrines staan (Zwart speksteen met glas) en twee beelden buiten.
Antoinette Cremers
Als allround kunstenaar schildert, tekent en werkt Antoinette Cremers met uiteenlopende materialen, zoals steen, klei, vilt, zijde, was, enz. Ze laat zich als kunstenaar leiden door het feit dat ze sterfelijk is. Want er zijn maar twee dingen zeker in het leven: We worden geboren en we gaan dood. De tijd daartussenin noemen we het leven. Hierin is alles continu in beweging. Van Antoinette staat werk in een van de vitrines en buiten.
Nederlandse Portretprijs
Mooniq Priem is beeldend kunstenaar, filmmaker en grafisch ontwerper. In 2019 won ze de Nederlandse Portretprijs en stond ze met haar portret van Rembrandt in het Rijksmuseum. Het is haar streven om beelden te maken die er uitzien alsof ze moeiteloos zijn geboetseerd. Zij houdt van de grove, vrije, schilderachtige toetsen van klei, die met een mate van abstractie de essentie raken van het karakter. Haar beeldje ‘Newborn’ staat in een van de vitrines.
Lia van Rhijn is keramist en beeldhouwer. Met haar vroege werk verwierf zij in 1980 de Aanmoedigingskunstprijs van de gemeente Gouda. Haar grondstof is klei, waarin zowel gedraaid werk als handsculpturen worden vervaardigd; ook de kleivormpers wordt gebruikt. Haar beelden omvatten mens– en dierfiguren, met aandacht voor stemmingen en houdingen, maar ook architectonische vormen en draperieën. Haar potten en schalen zijn zuiver artistiek, maar zouden deels ook artistiek gevormde gebruikskeramiek of toegepaste keramiek genoemd kunnen worden. Van Lia staan diverse beelden binnen en buiten in de tuin.
Mooie historische locatie
Het ruimtelijk werk van Sejo Slingenberg is heel divers van samenstelling. In 2022 heeft hij meegedaan met het project "Feest van de Geest”. De locatie die hij toegewezen kreeg was de Mariakerk in Ruinen, een mooie historische locatie waar dichtbij ook een klooster heeft gestaan. Zijn gedachten gingen terug naar de overlegstructuur in die tijd, een koerier was soms dagen onderweg om een boodschap over te brengen. En kijk nu eens om je heen: de mens loopt en fietst met de mobiel in de hand, volledig daarop gefixeerd. Om in een kerkelijke sfeer te blijven: de mobiel is vaak een zegen maar ook vaak een hel.
Niet het contrast tussen het mannelijke en het vrouwelijke, maar het samengaan van deze eigenschappen in ieder mens houdt Martha Veldthuis bezig. Beeldend werken is communiceren. De overdracht van gevoelens zoals agressie, blijdschap, verlegenheid, angst, eenzaamheid, arrogantie, etc. probeert zij door haar werk tot uitdrukking te brengen. Martha Veldthuis werkt momenteel aan een melkbus van bijna drie meter hoog, die een plaats krijgt voor het nieuwe Wolderhuus in Zuidwolde. In de boomgaard staat ‘De Denker’.
De beelden van Zjkln ontstaan uit verwondering en vragen over de wereld om haar heen. Ze geven haar kijk op de werkelijkheid weer in gestileerd-figuratieve en abstracte vorm. In afmeting varieert haar werk van beeldjes die passen in de palm van je hand tot landschappelijke installaties over tientallen of honderden meters. Haar werkwijze is een combinatie van intuïtie en ratio, dat wil zeggen met een vooropgezet plan. Hoewel ze regelmatig andere materialen gebruikt, ligt haar hart bij steen en natuurhout. Zjkln heeft lucifermannetjes gemaakt. Eén ervan staat in een vitrine. De ander, ‘Hansje Brinkers met zijn vinger in de dijk’, staat buiten.
