De Wijk/IJhorst – Het is aftellen naar de opening van Grensloos Kunst Verkennen, komende donderdagmiddag. Wat komt er allemaal bij kijken om locaties te vinden?
Het is geen eenvoudige opgave om nieuwe binnenlocaties te vinden voor de kunstroute, maar gelukkig zijn er meerdere adressen waar de bewoners al vele jaren meedoen. In de Wijk en IJhorst met steeds weer andere kunstuitingen.
Zo is daar Klaas de Vries aan de Dorpsstraat in de Wijk, precies mooi in de bocht, die al vanaf het eerste moment de garage beschikbaar stelt. Niet zomaar een garage, maar een dubbele waar direct het eerste jaar twee kunstzinnige auto’s stonden. Een daarvan leek op een raket. ‘Margriet Jans belde me dat eerste jaar, ze vond dat ik op zo’n mooie plek woonde. Als ik er niet teveel last van zou hebben, vond ik het prima’, zegt De Vries daar nu over. ‘Toen ze de binnenkant van de garage zagen, werden ze helemaal enthousiast.’
Bouwploeg
De Vries moest ervoor zorgen dat de ruimte leeg werd, daarna kwam de bouwploeg in actie. Zo ging dat alle jaren en zo gaat dat ook dit jaar. En zo was er al tien jaar kunst te bezichtigen, zoals die keer dat er een levensgrote tractor van karton was te zien, een John Deere. ‘Met videovertoning’, voegt De Vries daar aan toe. Als Grensloos Kunst Verkennen dan eenmaal loopt, is Klaas de Vries ook een volle dag per week suppoost in zijn eigen garage. ‘En als het een keer slecht weer is, zeg ik tegen andere suppoosten dat ik hun taak wel overneem. Dan is het toch rustig.’
Dit jaar komt er een oude Renault 4 te staan, die compleet omwikkeld is met breiwerk. ‘Als suppoost moeten we de bezoekers daar dan tekst en uitleg over geven.’ Zelf maakt hij elke keer GKV wel een ronde door de dorpen. ‘Ik wil graag weten wat er verder te doen is. Zelf hou ik wel van schilderkunst, beeldhouwwerk en literatuur, niet van die rare moderne dingen.’
Achterhuis
In IJhorst is het achterhuis van Berend en Roelie Paarhuis aan de Poeleweg helemaal beschikbaar. ‘Ik denk dat we al acht jaar meedoen, we hebben ons zelf aangemeld’, zegt Roelie Paarhuis desgevraagd. ‘Ik ben jaren koster bij de kerk geweest en werd vanuit die hoedanigheid al snel met Grensloos Kunst Verkennen en de concerten geconfronteerd. In de kerk en bij De Reesthof was het eerste jaar al kunst te zien. Zo raakten we er nauw bij betrokken. Toen hebben we ons achterhuis aangeboden en daar was men direct enthousiast over.’
En van de meest spraakmakende exposities bij de familie waren de immense speklappen, waar de schooljeugd jaren nadien nog over sprak. ‘Levensecht geweven’, herinnert Paarhuis zich nog. Ook een ‘kind aan de waterkant’ maakte indruk, dit jaar zijn er foto’s te zien van Laurence Aëgerter. De foto’s zijn het resultaat van Herbarium Cataplasma, een gemeenschapsproject dat de kunstenaar ontwikkelde op uitnodiging van de gemeente Leeuwarden. Het werk dat het echtpaar er zelf van heeft, beperkt zich tot het suppoosten. ‘Dat vinden we leuk, de mensen tekst en uitleg geven in je eigen huis. Maar na drie weken vinden we het ook wel weer genoeg. We zijn voor het tweede jaar alle dagen zelf suppoost.’
Ze proberen tussendoor zelf ook kunst te kijken, in ieder geval in IJhorst. ‘Bij de kerk en de Reesthof ben ik nu ook weer betrokken, dus daar ben ik sowieso.’
