Wie goed heeft geluisterd, heeft ze donderdag kunnen horen luiden: de noodklokken. De stichting Wolderwijs had alle aangesloten openbare scholen opgeroepen om 11.55 uur exact vijf minuten lang een klok te luiden. Een signaal naar de onderwijsminister om de zorgen over de toekomst van het onderwijs onder de aandacht te brengen.
Bij de openbare daltonbasisschool ’t Echtenest belandde ik net in de koffiepauze van de vrijwilligers en aanwezige teamleden. Schooldirecteur Esther Wiersma legde me uit dat de staking vooral gaat om de kwaliteit van het toekomstige onderwijs veilig te stellen en daar is geld voor nodig. Er is de afgelopen jaren al te veel bezuinigd en juist geen langetermijnvisie ontwikkeld, zo gaf ze onomwonden haar mening. Het is het bekende verhaal hier in Nederland, want zo is dat op veel meer vlakken gegaan. Kijken naar de korte termijn, geld besparen door personeel te ontslaan, maar van de achterblijvers wel verwachten dat ze dezelfde prestatie leveren, of soms zelfs nog meer.
Natuurgebied
Aan mijn andere zijde zat Joop Verburg, dé deskundige of natuurgebied. Hij was in een verhitte discussie verwikkeld met enkele vrijwilligers van de school waar het ging om de natuur in deze regio, maar eigenlijk in heel Nederland en misschien zelfs wel in de hele wereld. Ik denk dat Joop daar ook wel verstand van heeft. Naast dat Joop een prachtige zangstem heeft, is het een bijzonder bevlogen man. Dat bleek ook, want het tafelblad moest het ontgelden toen zijn vuisten het eenmalig bewerkten. Ik bespeurde ook hier een noodklok, want ook voor de wereld is het zo langzamerhand 5 voor 12.
Mailbox
Er luidden later die dag via mijn mailbox nóg twee noodklokken waar ik veel mee te maken heb. Van de gezamenlijke uitgevers van huis-aan-huiskranten, zoals de NDC, waar onder andere de Meppeler Courant en de Wolder Courant onder vallen, omdat de in veel gemeenten al ingevoerde ja-ja-sticker gaat betekenen dat hun kranten straks nauwelijks meer bezorgd mogen worden. Dat kan wel eens einde oefening betekenen voor gratis kranten. En die andere noodklok komt van de Nederlandse Vereniging van Journalisten, waar de sectie zelfstandigen de hersens pijnigt hoe de uitgevers bewogen kunnen worden tot het betalen van betere tarieven. Bedragen van 13 of zelfs 10 cent per woord zijn de NVJ én de freelancers een doorn in het oog.
Onwetendheid
Aan die tafel in Echten sprak Joop Verburg over onwetendheid, dat veel mensen, óók die uit de politiek, onwetend zijn van wat er werkelijk gebeurt in de natuur. Esther Wiersma sloot er naadloos op aan, ze baalt van al die mensen die roepen dat juffen en meesters zoveel vrije tijd hebben. Die roeptoeters beseffen niet wat voor stapel werk er nog ligt als de kinderen al lang en breed bij de naschoolse opvang zitten. Onwetend zijn de mensen die geen idee hebben dat een nieuwe sticker op de brievenbus cruciaal is voor het voorbestaan van gratis kranten. Die ook geen idee hebben dat de mensen die de verhalen maken, nog minder betaald krijgen dan de meesters en juffen, terwijl de werkdruk minstens zo hoog is. Zo is er voor iedereen wel een eigen noodklok, maar welke luidt het hardst?
Peter Nefkens
Reacties