Vroeger als kind was ik al gefascineerd door spookhuizen. Op de kermis mocht ik graag een bezoekje brengen aan een spookhuis, liefst met een wagentje door donkere krochten van een uitklapbare kermiswagen rijden. In het oude Ponypark Slagharen had je het minstens zo fascinerende Onderwaterland, waarin je zittende in een duikersbol tussen vissen en koralen reed. Maar mij niet eng genoeg.
Een goed spookhuis is zeldzaam, want maar al te vaak werd ik teleurgesteld in het gebodene. Moest je bijvoorbeeld door smalle gangen lopen, om de schrik te moeten krijgen van hangende slierten. Werkelijk waar lachwekkend was het spookhuis dat ik in Wenen (Prater) bezocht, waar aan het eind van de rit net buiten de klapdeuren een medewerker stond, die je plotseling een masker voor hield.
Kippenvel
Nee, voor mij geen kippenvel of angstzweet bij spookhuizen of Halloweentaferelen, maar hoe anders zal dat zijn in de Spookhoeve van Ruinerwold? Ik heb het uiteraard over de boerderij aan de Buitenhuizerweg, waar vorig najaar een compleet gezin werd gevonden. Schokkend natuurlijk en terecht dat de mondiale pers erop dook. Dit zijn voor een journalist de krenten in de pap. Vlak voor het moment dat de rechtszaak volgende week begint, vrij ongebruikelijk, komen de Telegraaf-journalisten Silvan Schoonhoven en Marcel Vink met het boek waarvan iedereen wist dat het ging komen. Over de geruchtmakende zaak die Ruinerwold op de kaart heeft gezet.
Sensatiezoekerij
Persoonlijk heb ik helemaal niets met deze sensatiezoekerij, alleen al de eerste zin op de flaptekst van het boek: ‘De verbijstering en het ongeloof waren groot na de politie-inval in een boerderij tussen de Drentse hunebedden.’ Ik weet niet hoor, maar volgens mij zijn er nog geen hunebedden gevonden in de buurt van de Buitenhuizerweg. Maar goed, de beide journalisten hebben een mooie klus geklaard, zeggen zelf dat ze een mysterie ontrafeld hebben, maar om het hele gezin nu als duister neer te zetten? Gerrit Jan van D. was een duister en onnavolgbaar persoon, en nu kennelijk een zielig hoopje mens, maar de kinderen verdienen dat predicaat zeker niet. Oké, het zijn journalisten van De Telegraaf en die moeten hun verhalen ook verkopen, maar die 15 euro hou ik in mijn zak.
Wakkerste krant
Maar wat wel door mijn hoofd spookte, dat was die boerderij zelf. Deze is eigendom van Klaas en Alida Rooze en wordt nog steeds verhuurd aan het gezin. Maar wat als ze de huur niet meer betalen en de boerderij leeg komt te staan? Wie wil daar nog wonen? Een spookhoeve, met dank aan de wakkerste krant van Nederland. Als ondernemer heb ik daar zo wel mijn ideeën over, want wat is er nu mooier om van deze boerderij een echt spookhuis te maken, een attractie aan de Buitenhuizerweg waar duizenden toeristen per jaar op af komen. Wie wil nu geen kijkje nemen in de Spookhoeve van Ruinerwold? Ik ruik geld en misschien Klaas en Alida ook wel? Laten we er karretjes doorheen rijden met hoogteverschillen, want de kelder mag natuurlijk niet in de route ontbreken. Naast de Dokter Larijweg, de speel- en ijsboerderij De Drentse Koe en museumboerderij De Karstenhoeve krijgt het dorp er een attractie van formaat bij, krijgt de gemeente De Wolden eindelijk de grote trekker die het al jaren binnen wil halen. Goed voor de economie, kans voor open doel toch? Spookhoeve Ruinerwold. We mogen De Telegraaf wel dankbaar zijn!
Peter Nefkens
